ਗ਼ਜ਼ਲ

ਉਂਜ ਤਾਂ ਸੱਚ ਕੀ ਬਾਣੀ ਪੜ੍ਹਦੇ ਕੂੜ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ
ਸਿਦਕ ਸਬਰ ਨੂੰ ਵਿਰਲਾ ਮੰਨੇ ਲੁੱਟ ਮਚਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਹੱਥੀਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਆਦਤ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਗਾਇਬ
ਧਨ ਹੋਵੇਗਾ ਹਾਸਿਲ ਕਿੱਦਾਂ ਹਵਨ ਕਰਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਬਸਤੀ ਅੰਦਰ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖੇ ਢਿਡੋਂ ਭੁੱਖੇ ਰੁਲਦੇ ਬਾਲਕ
ਐਪਰ ਕੋਈ ਨਾ ਹੌਕਾ ਭਰਦਾ ਡੰਗ ਟਪਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਸ਼ੁਹਰਤ ਹੋਵੇ ਪੱਲੇ ਜੇਕਰ,ਸਾਰੇ ਹੀ ਪਾ ਲੈਣ ਸਕੀਰੀ
ਜਦ ਗੁਰਬਤ ਨੇ ਘੇਰਾ ਪਾਇਆ ਯਾਰ ਭੁਲਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਕੰਮ ਕਾਰ ਨਾ ਕੋਈ ਲੱਭਿਆ,ਸੋਚਿਆ ਬਾਬੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ
ਤੱਕਿਆ ਜੇਕਰ ਜਾ ਕੇ ਡੇਰੇ ਸੀਸ ਝੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਯੁੱਗ ਦੇ ਵਿਚ ਪਦਾਰਥ ਨੇ ਹੀ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਧਾਂਕ ਜਮਾਈ
ਪੈਸੇ ਖਾਤਿਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ ਸਾਂਝ ਮੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਇਕ ਦਿਨ ਪਰਲੋ ਆ ਜਾਣੀ ਹੈ ਅਨਪੜ੍ਹ ਲੋਕੀਂ ਦੇਣ ਡਰਾਵਾ
ਬਿਨ ਇਲਮਾਂ ਤੋ ਐਵੇ ਦੇਖੋ ਜਾਨ ਸੁਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਇਆ ਫੁੱਲ ਉਗਾਉਣੇ ਮਹਿਕ ਉਡਾਉਣੀ
ਵੈਸੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਮਸਨੂਈ ਫੁੱਲ ਸਜਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਬੜਾ ਹੀ ਔਖਾ ਆਪਣੇ ਬਲ ਤੇ ਨਾਲ ਬੁਰਾਈ ਹਰ ਦਮ ਲੜਨਾ
ਭੀੜ ਬਣੀ ਜਦ ਹੋਰਾਂ ਉਤੇ ਆਸ ਟਿਕਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਪੁਸ਼ਤੈਨੀ ਘਰ ਛੱਡ ਦੇਣੇ ਦੀ ਭਾਵੇਂ ਹੈ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਹੁੰਦੀ
ਘਰੋਂ ਦੂਰ ਪ੍ਰਦੇਸੀਂ ਜਾ ਕੇ ਘਰ ਵਸਾਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

ਜਿਗਰੀ ਯਾਰ ਨਾ ਕੋਈ ਮਿਲਿਆ ਮੂੰਹ ਮੁਲਾਹਜੇ ਉਤੋਂ ਉਤੋਂ
ਗਰਜ਼ਾਂ ਲਈ ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਜੀ ਅਣਖ ਗੁਆਉਂਦੇ ਸਾਰੇ ਦੇਖੇ

(ਬਲਜੀਤ ਪਾਲ ਸਿੰਘ)